ଆଖିର ପଲକେରେ ତୁମେ

ମୋ ଆଖି ପଲକରେ ତୁମ ପ୍ରେମର

ସ୍ପର୍ଶ ଥାଏ ଲୁହ ଆଉ ସେହ୍ନ ହେଇ ।

ଆଉ କିଛି ମାନ ଅଭିମାନ ଭରା ପ୍ରୀତି

ପ୍ରେମର ସ୍ବାକ୍ଷର ତୁମ ସ୍ଥିତି କୁ ନେଇ ।

ତୁମେ ଅଛ ହେଲେ ମୁଁ ସାଜିଛି ଝରା ଶେଫାଳି

ତୁମ ପ୍ରେମ ପ୍ରୀତିର ନିଆଁରେ ଜଳି ଜଳି ।

ଲାଜକୁଳୀ ଲତା ପ୍ରାୟ ହୋଇ ମୁଁ ଯେ 

ଝୁରି ମରେ ତୁମ କୁହୁକ ପ୍ରେମକୁ ପାଇବା ପାଇଁ ।

କୁହ କାହିଁକି ମୁଁ ତୁମ କୁ ଏତେ ଭଲପାଏ

ଝରା ଶେଫାଳି ମଧ୍ୟ ହୋଇ ।

ପାରିବ କି କହି ଆଖିର ପଲକରେରହିତୁମେ

ମୋ କଷଣ କି ତୁମକୁ ଜଣା ପଡୁନାହିଁ ।

ତୁମ କୁ ଭଲ ପାଇ ବିରହର ନିଆଁରେ

ନିତି ମୁଁ ଜଳୁ ଥାଇ ।

ହେଲେ ବିରହର ନିଆଁରେ ବି ତୁମ ପାଇଁ

ପ୍ରେମ ମୋର ସବୁ ବେଳେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଫୁଲଟିଏ ।

କାରଣ ମୋ ଆଖି ପଲକରେ ତୁମକୁ

ସବୁବେଳେ ରଖିଛି ମୁହିଁ ।