ଆହେ ଜଗମୋହନ

ଆହେ ଜଗମୋହନ ଛେଦହେ ମାୟାବନ୍ଧନ ।

ବିପଦ ଭଞ୍ଜନ ନାଥ ସଂସାରୀର କାରଣ । ।

ବିଷୟା ବିଷରେ ସଦା ହୁଏ ମୁହିଁ ଘାଣ୍ଟିଣ ।

ସ୍ତିରୀ ପୁତ୍ର କନ୍ୟା ପ୍ରେମେ ଅନ୍ଧ ପ୍ରାୟ ହୋଇଣ ।।

ପାଞ୍ଚ ମନପଚିଶ ପ୍ରକୃତି ବସେ ରହିଣ ।

ଚକ୍ଷୁହୀନ ପ୍ରାୟେକ ମୁଁ ପଥଯାଏ ଭୁଲିଣ ।।

ଉଦ୍ଧାରକର୍ତା ଶ୍ରୀହରି ଭକ୍ତ ଜନ ଅଧିନ ।

ଭକ୍ତବେଦନା ନଦେଖ ଆହେ ଭକ୍ତ ରଞ୍ଜନ । ।

ବୁଦ୍ଧି ଦିଶୁ ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ କି କରିବି କାଳେଣ ।

ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ଭର୍ତ୍ତା ଅଟ ତୁମ୍ଭେ ମୋର ପରାଣ । ।

କରଯୋଡି ପାଦେ ପଡ଼ି କରୁଅଛି ଜଣାଣ ।

କରତା ପୁରୁଷ ପରି ଉଦ୍ଧାର ହେ ତକ୍ଷଣ । ।

ତୁମ୍ଭେ ନ ରଖିଲେ ନାଥ ଅନାଥର ପ୍ରାୟେଣ ।

କିଏବା ସହାୟ ହେବ ହେ ପ୍ରଭୁ ଜନାର୍ଦ୍ଧନ । ।