"ଆହେ ଗଜାନନ"

ହେ ବିଘ୍ନ ହରତା

ଜଗତର କର୍ତ୍ତା

କେମିତି ଏ ସବୁ ସହୁଛ

ମାଦକ ନେଇଛି ମୋଦକର ସ୍ଥାନ

ତୁମେ ଜଳ ଜଳ କରି ଛାହିଁଛ

ଧଳା କୁର୍ତ୍ତା ପିନ୍ଧି

ପାପୀ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରଇ

ସବୁ ପୁନ୍ୟ ହାତେଇବ

ଲାଲବାଗ ରାଜା ତୁମ ଦରବାରେ

ନ୍ୟାୟ ଆଉ କେବେ ମିଳିବ

ତୁମେ ସର୍ଵ ଜ୍ଞାନୀ, ବିଜ୍ଞାନ ବି ଦେଲ

ମାନବ ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ଯାଉଛି

ପୃଥିବୀ ଦାୟିତ୍ୱ କଉ ଭଗବାନ ପାଖେ

ସେ ଉତ୍ତର ଏବେ ଖୋଜୁଛି ।