तोडक्या मोडक्या संसारातही
तोडक्या मोडक्या संसारातही
तोडक्या मोडक्या
संसारातही
तू सुखात रहाते
वेदना यातना दुःख
तू पदराला बांधून घेते
नैराश्य आले तरी
तू अश्रू येवू देत नाही
चेहऱ्यावरच हसू तुझं
जराही जाऊ देत नाही
सांग बर या अंधारलेल्या
आयुष्यात
साथ तुझी अशीच असेल का
माझ्यासाठी तू पुन्हा
जन्म घेशील का
जगण तुझं कसही असलं तरी
तू समाधानी असते
अडचणीतही तू
आनंदी दिसते
पाय माझे थांबल्यावर
तू हात पाठीवर ठेवते
मी आहे ना असं म्हणून
पळायला बळ देते
सांग बर माझ्या पावलांवर
पाऊल तुझे टाकशील का
माझ्यासाठी तू पुन्हा
जन्म घेशील का
माझ्या सुखासाठी
तू व्रतवैकल्ये उपवास
करतेस
कितीदा देवापुढे नतमस्तक होतेस
वडाला प्रदक्षणा घालून
तुझ मलाच मागत असते
दारात उभी राहून
तू वाट माझी बघते
सांग बरं प्रत्येक जन्मात
मागणं मलाच घालशील का
माझ्यासाठी तू पुन्हा
जन्म घेशील का
मी जसा राहतो
तसं तू रहातेस
पदरात जेव्हढं पडतं
तेव्हढचं तू घेतेसं
दोन घास ताटात
तू कमीचं घ्यायचे
पोटभर जेवताना मला
डोळेभरून बघायचे
सांग बर पुढल्या जन्मात
गाठ तुझ्या पदराला बांधशील का
माझ्यासाठी तू पुन्हा
जन्म घेशील का
साडीचोळीचा आग्रह तू
कधीच करत नाही
घराचा उंबरठा ओलांडून
तू पुढे जात नाही
जगणे तुझे फक्त
माझ्यासाठीच असते
माझ्याशिवाय जगं तुझे
वेगळे नसते
सांग बरं श्वास माझा
तुझ्या मांडीवर जाऊ देशील का
माझ्यासाठी तू पुन्हा
जन्म घेशील का