STORYMIRROR

Sanjay Dhangawhal

Inspirational

4  

Sanjay Dhangawhal

Inspirational

सावलीच्या पदराखाली

सावलीच्या पदराखाली

1 min
67


गावाच्या पायथ्याशी उभा डोंगर  

कधीकाळी राजबिंडा वाटायचा 

दुरून सुद्धा रूबाब त्याचा

भारी दिसायचा 

हिरवी हिरवी झाडे त्याच्या 

अंगाखांद्यावर खेळायची 

अल्लड हूल्लड झुळूक वाऱ्याची 

 धावतच यायची

 वळणावरच्या वाटेवर 

घनदाट जंगल असायचे

दूरदेशी पाखरे वस्ती करून राहायचे


अवतीभोवती गावा संगती 

झाडांची गर्दी दिसायची

सावलीच्या पदराखाली 

गारव्याची मिठी असायची  

झाडांमुळे गाव कसे 

शोभून दिसत होते

येताजाता माणसांची 

भेट घेत होते

नवी नवरी वसुंधरा ही 

नटून थाटून यायची 

वृक्षवल्ली सोयऱ्या संगे 

प्रदक्षिणा घालायची


कधीकाळी संध्याकाळी 

अंगणात बसून मस्तपैकी 

 सळसळत्या पानांची

 मस्ती बघायचो

झाडांशी गप्पा करताना 

पक्षांची गाऱ्हाणी ऐकायचो

कुठून तरी गंध फुलांचा 

दरवळून यायचा

बगळ्यांचा थवा आभाळात

गिरक्या घ्यायचा


लाजरी बुजरी नदी कशी&nbs

p; 

खळखळ वाहत रहायची

कावड खांद्यावर घेऊन ती

घरा घरातले रांजण भरायची

गुरढोरही तिथे तिच्याजवळ 

घडीभर विसावा घेत होती

कासावीस झाल्या जीवाची ती

तहान भागवत होती


पाऊसही न सांगता 

दिर्घ मुक्कामाला यायचा मुक्काम

नदी नाले विहिरी गच्च भरून द्यायचा

झरे झिरवे ही ओसंडून वहात होती

चिमणी पाखरे चोचा मारून 

भुर्र उडून जात होती

थेंबे थेंबे पाण्याने माती गर्भार व्हायची

पावसाच्या सरी तिच्या 

बाळंतपणाला यायची 

शेतमळे कसे धनधान्याने

 भरून जात होते 

सुगीचे दिवस डोळेभरून पाहत होते


पण....आता.....

रोज झाडांची कत्तल होते

डोक्यावरची सावली जाते

तप्त उन्हात जीव कासावीस होतो

घडीभर विसाव्यासाठी

माणूस झाड शोधत फिरतो

अरै झाडे नाहीत म्हणूनच

पाऊसही पडत नाही 

हंडाभर पाण्यात कुणाचीही

 तहान भागत नाही

तेव्हा नका तोडू झाडे

झाडे लावा झाडे जगवा

 सारेच पुन्हा हिरवेगार होईल

माणसा माणसांच्या आयुष्यात 

पुन्हा नंदनवन येईल


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Inspirational