तहानलेली नजर.. त्यांची ?

नजरेआड गेली होती

काल माझी सावली ती

प्रश्न केला मला तिने

काय होती चुक माझी

अशी कशी माणसं होती

तहानलेली नजरेची ती

बाकी निरर्थक जीवनी

सत्य त्यांची पाशवी वृत्ती

कधी पाहिली नाही आई 

नात्यातली कसली दरी ती

काल परवा सगळ बरोबर

आज अचानक चुक ती

तहाण पाशवी तयांची ती

त्यास कळी ना फुले भावली

हसरी सकाळ प्रसन्न होती

काजळी कुठूनशी ती पसरली

काय सांगू त्या निरागसतेला

विश्वास तिचा खचला होता

भयाच्या काळोखी दाटली

विषारी नजरेची ती बाधा होती

कुठून निष्प्राण जाहला देह

बोलकी बाहुली निःशब्द होती

नजरेत तिच्या एकच सवाल

कसली तहानलेली नजर ती

गोठली भावनाची नित्य कोंडी

सलते नजर कसलीशी ती

काय गुन्हा निष्पाप जिवाचा

घात तिचा, तहान त्याची ती

अस्ताव्यस्त झाले जीवन

अयुष्यात रंगांधळाली ती

काळ्या बाहुल्या असती

माणसं खरचं रंगीत असती

नियमाच्या धाग्यात बांधील

जीवन नित्य ती ही जगती

इतरांच्या चुकीच्या शिक्षाही

निष्पाप जीव का भोगती