STORYMIRROR

Bal Zodage

Tragedy

3  

Bal Zodage

Tragedy

स्टॅचु

स्टॅचु

1 min
550

एक मन माझं,

हंबरतंय, आक्रंदतंय,

अन् म्हणतंय,

रंग उधळूया चला आनंदाने...!

रंग बरसे...भिगे... चुनरवाली... 

या गाण्याच्या तालावर ,

मदमस्त होऊनि नाचूया !


पण, 

दुसरं मन म्हणतंय,

अरे ! डोळ्यासमोरुनि तरळतंय,

कोरोना महामारीचा हैदोस...!

माणसांच्या मृत्यूचे तांडव...!

उद्वस्त झालेली, होत असलेली कुटुंबे...!

नौकरी गेल्यानं खचलेल्या माणसांचे चेहरे...!

उपासमारीनं मरणारी कित्येक गरीब माणसे...!


मग या विचाराच्या द्वंद्वात ,

तुम्हीच सांगा , मित्रांनो !

मी कसा काय रंग उधळू ?

नि रंग बरसे या गाण्यावर....

मदमस्त होऊनि कसा नाचू ?


मी संवेदनशील मनुष्य,

 निसर्गराजाला एकच प्रार्थना करतोय,

या महामारीपासून लवकरच,

जगाची सुटका होवो !

थिजलेल्या, गोठलेल्या, साखळलेल्या,

 जगाच्या विकासाच्या धमन्या,

मानवी कल्याणाच्या वाहिन्या,

नव्या जोमाने पुनर्प्रवाहित होवोत ,

अन् निसर्गाने विकासाला केलेला स्टॅचु

आपोआप 'स्टॅचु ओव्हर' होवो !


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy