सल अंतरीची
सल अंतरीची
नको जपू मनी सखी
सल तुझ्या अंतरीची
दाबुनी या भावनांना
नसावी वेदना उरीची
झाले गेले विसरू या
जगूया नव्याने जीवन
फुंकर घालीन मनावर
मिळे जगण्या संजीवन
नको विरहवेदना ही
राहू एकजुटीनेच सारे
प्रेम देऊ आणि घेऊया
फिरू दे चैतन्याचे वारे
नकोच गं करू मनाची
अशी कधीच घालमेल
सांग माझ्या कानी गुज
लावू आयुष्याचा मेळ
सप्तपदींच्या वेदींवरी
वचन दिलेले मी तुला
नाही पडला विसरही
जपतो तुज प्रीतफुला