रे थांब पावसा
रे थांब पावसा
रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
झेप घेऊनी नभातूनी ।
तू तृषविलीस रे वसुंधरा ।
भेटे जरी प्रियकर तिला ।
कोरडाच माझा उंबरा ॥
रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
विराण जीवा लागे झुरणी ।
ही केलीस रे कैसी करणी ।
रे शांतवाया मम मना ।
आवरी तू आपुल्या शतधारा ॥
रे थांब पावसा, थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥
येईल तो जेव्हा घरा ।
सरिता मिळेल ही सागरा ।
आवरू नको प्रीतीचा झरा ।
तू बरस, बरस रे युगांतरा ॥
पण थांब पावसा थांब जरा ।
येऊ देत माझ्या प्रियकरा ॥