प्रतिज्ञा प्रजासत्ताकाची...

आहोत सारे बांधव आपण, याच महान मातीचे;

पुरे की आता राजकारण, तुच्छ - उच्च जातीचे.

काय बरं मिळणार असं, आपसांतच लढून?

भूतकाळातून प्रेरणा घ्या, जरा पहा मागं वळून!

लढलो होतो जेव्हा आपण, खांद्याला - खांदा भिडून;

इंग्रजही परतले, नाही बसू शकले अडून.

जग जाते आहे पुढे, प्रगती करण्यासाठी;

आपण मात्र इथे झगडतोय, 'मागास' म्हणवून घेण्यासाठी.

करून जाळपोळ राष्ट्रीय संपत्तीची, असे काय साध्य होणार ?

पुन्हा एकदा, आपलेच हतबलतेपण जगासमोर येणार.

हवीच आहे संधी काहींना, आपल्याला पाण्यात पहाण्याची;

वेळ आहे ताकदीने, त्यांसमोर उभे ठाकण्याची.

चार भिन्न लोक एकत्र येऊनच, घडवितात समाज;

जोडतो कुणी हात फक्त, तर पडतो कुणी झुकून नमाज.

केवळ प्रतिज्ञेपुरते बांधव, आम्ही नक्कीच नाही;

प्रजासत्ताक दिनी या, देऊ या की याच एकजुटीची नवी ग्वाही!

नको आता वळण राजकारणाला जातीय,

सांगायचंय गर्वानं छाती ठोकून - 'मी, फक्त भारतीय', 'मी, फक्त भारतीय'...!