विठ्ठल विठ्ठल

ओढ मनात दर्शनाची

धरली वाट पंढरीची ।

डोई पावसाच्या धारा

सुखावणारा होता वारा ।

लोट माणसांचे तेथे ।

पांडुरंग उभा जेथे ।

भरून इंद्रायणीचा काठ

झाली पुंडलिकाची गाठ ।

भाव भक्तीचाच सारा

जगी विठ्ठल एक तारा ।

हात चरणाशी लागता

कानी तुकोबाची गाथा ।

वसता डोळयात मूर्ती

आली आनंदाला भरती ।

मखातून पडले बोल

जय हरी विठ्ठल विठ्ठल ।