बांधते दुःखाशी गाठ

झेलून मी दुःख

बघतो सुखाची वाट ।

सुख दुरून जाते

बांधते दुःखाशी गाठ ।

बघतो जेव्हा जेव्हा

सुखाचा तिथे मी थाट ।

जणू सागराचा किनारा

जाते घेऊन सारेच लाट ।

सरी श्रावणाच्या येता

झुळझुळ वाहे पाट । 

शोधू कुठे मी आता

सुंदर तोच तो काठ ।