प्रेम असतं

हर एक दिवशी दिसेल तुला 

सप्तरंगांनी भिजलेले आभाळ नवे 

फक्त तुला या 'शेखर्या'शी 

एकदाच प्रेम व्हायला हवे 

कारण प्रेम असतं 

कधी हसण्यात कधी रडण्यात 

प्रेम असतं अश्रूंतसुद्धा 

आनंदाच्या नि दुःखाच्याही 

प्रेम असतं त्या पानांत, त्या फुलांत तर कधी वार्याच्या मंद झुळुकीत

प्रेम असतं हिरव्यागर्द झाडाच्या राईत 

भेटण्यासाठी आतूर झालेल्या घाईत

कविता लिहिणार्या पेनच्या शाईतसुद्धा 

प्रेम असतं बेधूंद पावसाच्या सरींत 

डोंगराच्या दरीत 

प्रेम असतं बरसणार्या आभाळात 

तर कधी झर्याच्या निखळ प्रवाहात 

प्रेम असतं बेधूंद नशील्या रात्रींत 

तर प्रेम असतं तू येणारच या खात्रीत 

प्रेम असतं पहाटेच्या प्रणयात 

तर प्रेम असतं विनयातदेखील 

प्रेम असतं अधिर झालेल्या श्वासात

तर प्रेम असतं प्रत्येक क्षणाला होणार्या भासात 

प्रेम असतं उमललेल्या चांदण्यात 

तर कधी चांदण्याला शोभा देणार्या चांदणीतसुद्धा 

प्रेम असतं दुःखाच्या क्षणात 

आनंदाच्या गाण्यात 

तर प्रेम असतं मिलनाला आतुर झालेल्या तनात 

प्रेम असतं शब्दांत, गीतांत, बोलांत

प्रेम असतं तुझ्यावरच सुचलेल्या कवितांत 

प्रेम असतं आनंदाच्या जल्लोषात 

तर कधी दुःखाच्या आक्रोशातसुद्धा 

एवढंच नव्हे तर प्रेम असतं 

एकांतातील निशब्द बोलांत 

मनातल्या आठवणीत

तर कधी कठोर शब्दातल्या 

दटावणीतसुद्धा 

प्रेम असतं नभात, ढगात, आभाळात 

प्रेम असतं तुला आठवल्यावर येणार्या पावसात 

प्रेम असतं अधरांवरच विरणाप्या शब्दांत 

प्रेम असतं काळोख दाटलेल्या रित्या अंतःकरणात 

प्रेम असतं हव्याहव्याशा बंधनात 

प्रेम असतं अबोल प्रीतीत 

प्रेम असतं आवेगाने मारलेल्या मिठीत 

प्रेम असतं भेटीत 

तर कधी प्रेम असतं अश्रू सांडणार्या आठवणींत 

प्रेम असतं ओठांच्या घट्ट मिठीत

तर सोडून जाताना शेवटच्या भेटीतही प्रेम असतं 

प्रेम तेच असतं जे दिसतं माझ्या डोळ्यांत 

प्रेम तेच असतं जे धडकतं तुझ्या स्पंदनांत 

प्रेम तेच असतं जे तू बोलते ओठांतून 

अन् प्रेम तेच असतं जे मी मांडतो कवितांतून...