STORYMIRROR

Pakija Attar

Tragedy

4.5  

Pakija Attar

Tragedy

पराधीन

पराधीन

1 min
224


सगळं कसं आनंदात सुखात वावरत होते मी

करोना विषाणू प्रवेश केला परका झालो मी


तापखोकला आला सोबत सगळेच उडाले

शिवाशिव झाल्यासारखे सगळेच दूर पळाले


फोन फिरवला आली रुग्णवाहिका करत घुईन

खिडकीत उभे राहून डोळे पहाती विस्फारून


कपडे औषध पिशवीत भरून दिधले फेकून

रुग्णवाहिका पर्यंत न कोणी आले निघे वाकून


रोज पिंगा गोष्टी ऐकण्या आजीच्या पाठी

खिडकीत उभी बाय करीत माझी लाडली


उमजले मला जगी कोण आहे आजचा

पराधीन आहे जगती पुत्र मानवाचा


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy