पंख

मला पंख असते तर ??? ही कल्पनाच किती सुखावह आहे .

मला पंख असते तर , मी सुंदर पक्षी असते तर,

आकाशात उंच भरारी घेता आली असती ,

थव्यांमध्ये सामील होवून आकाशात विहरता आले असते,,

नवनवीन आकृत्या करून त्यात संथ वाहत जाता आले असते ,

न कुणाची भिती न कुणाची काळजी , 

मुक्त आणि मोकळे जीवन जगता आले असते ,

माणसांसारखी न दगदग न धडपड ,

नाही स्पर्धा किंवा चढाओढ , नाही कुणाशी बरोबरी ,

मिळेल ते अन्न खावून , मिळेल तिथे पाणी पिऊम ,

घनदाट झाडाच्या फांद्यांवर विसावा घेवून ,

पुन्हा त्या विशाल आकाशात , थंड हवेत उडायचे ,

हाच तर रोजचा उपक्रम , 

सायंकाळी सुर्यास्ता पूर्वी पुन्हा थव्यात मनसोक्त विहार करून ,

थकल्यावर विसावा घेऊन पुन्हा एकदा नवीन दिवसाची

चाहूल लागताच साथीदारांना साद देवून एकत्र आणणे,

उंच उडून , सुरक्षित ठिकाण , खानपान याचा शोध घेणे ,

सुंदर मनोहारी निसर्गाच्या सौंदर्याचा आस्वाद घेणे ,

रंगीबेरंगी फुले , पाने , फळं , नदी तलाव व सर्वत्र पसरलेली हिरवळ ,

जंगल , पशुपक्षी , फुलपाखरं सर्वच किती सुखावह

त्यात एका सुंदर इमानदार जोडीदाराची सोबत ,

गवताच्या काड्या एकत्र करून विणलेले ते उबदार घरटे ,

त्यातच पिल्ल आणि असं ते कुटुंब ,

खरंच किती सुखावह असते पक्षांचे जीवन !

मला पण पंख असते तर , मी पक्षी असते तर !