पावसा कधी रे कळेल तुला

 तुजवरीच पावसा

सारी अवलंबून 

तरी का तू न ठेविशी

 तीजवरी कृपादृष्टी

 सुधा भ्रमण करिते

 सदा नियमित नेमाने 

म्हणूनच येती जगी 

ऋतूचक्र ते क्रमाने

पण पावसा तूच 

का करीतो चुकार पणा

राही आडूनी दावितो

 सदा तुझाची मी पणा

येता न कधी वेळेवर 

 करितोस तू उशीर

पाण्या विना ती शिवारे 

सदा पाण्या साठी अधीर

विना पाणी जीव सृष्टी।  

कशी सांग बहरेल 

प्राणी मात्र तुजविण 

कसे बरे जगतील

येता न तू वेळेवर

 कधी अवचित येऊनी

 उभ्या पिकाचे करितो

 नुकसान तू करुनी

अ  वृष्टी करुनी

 नेतो वाहूनी घरदार 

करी सर्व जना मना 

सर्व परीने बेजार

उभे पीक दाण्या सवे 

पाहूनिया मोद वाटे

 तुझ्या नको तेव्हा येण्याने

 मनी मात्र दुःखची दाटे