पावसा कधी रे कळेल तुला
पावसा कधी रे कळेल तुला
तुजवरीच पावसा
सारी अवलंबून
तरी का तू न ठेविशी
तीजवरी कृपादृष्टी
सुधा भ्रमण करिते
सदा नियमित नेमाने
म्हणूनच येती जगी
ऋतूचक्र ते क्रमाने
पण पावसा तूच
का करीतो चुकार पणा
राही आडूनी दावितो
सदा तुझाची मी पणा
येता न कधी वेळेवर
करितोस तू उशीर
पाण्या विना ती शिवारे
सदा पाण्या साठी अधीर
विना पाणी जीव सृष्टी।
कशी सांग बहरेल
प्राणी मात्र तुजविण
कसे बरे जगतील
येता न तू वेळेवर
कधी अवचित येऊनी
उभ्या पिकाचे करितो
नुकसान तू करुनी
अ वृष्टी करुनी
नेतो वाहूनी घरदार
करी सर्व जना मना
सर्व परीने बेजार
उभे पीक दाण्या सवे
पाहूनिया मोद वाटे
तुझ्या नको तेव्हा येण्याने
मनी मात्र दुःखची दाटे