कुसुमाग्रज ( वि. वा. शिरवाडकर)

कुसुमाग्रजांच्या साहित्याला 'प्रतिसाद' देत|

सुरक्षित झाली 'माय मराठी' 'छंदोमयी' होत|

मानवला तिला ,'राजमुकुट'झाली 

'जीवन लहरी'|

ग्रहमानाने गेली 'अंतराळ', 'मुक्तायन' गात| 

जवळुन पाहण्यास 'दूरचे दिवे'

झाली 'चांदणवेल'|

'विशाखा' वाचून ती 'वीज म्हणाली धरतीला'|

वाटले तिला घ्यावा शोध 'शेक्सपिअरचा' 'मकबेथ' होऊन|

शिव ओलांडून भाषेची 'आथेल्लो' ची 'अपाईंटमेंट' घेतली|

'रसयात्रा'नटसम्राटाची करुन 'स्वगत' म्हणून 'रुपरेषा केली|

'वादळवेल' कोठे म्हणत 'पिंपळपान' होऊन 'किनारा' शोधे 'मेघदूत' होऊन|

डगमगली नाही 'ती फुलराणी'

'काव्य वाहिनी' 'वैजयंती' व 'जान्हवी'|

'कल्पनेच्या तीरावर' तिला भेटले 'ययाती देवयानी' अन् 'वैष्णव'|

रम्य 'प्रवासी पक्षी' होऊन ऐकले 'सतारीचे बोल' 'हिमरेषा ' एकमेव|