करुणाष्टके - भाग ३

स्वजनजनधनाचा कोण संतोष आहे ।

रघुपतिविण आतां चित्त कोठें न राहे ॥

जिवलग जिव घेती प्रेत सांडूनि जाती ।

विषय सकळ नेती मागुता जन्म देती ॥ ११ ॥

सकळ जन भवाचे आथिले वैभवाचे ।

जिवलग मग कैंचे चालतें हेंचि साचें ॥

विलग विषमकाळीं सांडिती सर्व माळीं ।

रघुविर सुखदाता सोडवी अंतकाळीं ॥ १२ ॥

सुख सुख म्हणतां हें दु:ख ठाकूनि आलें ।

भजन सकळ गेलें चित्त दुश्र्चीत जाले ॥

भ्रमित मन कळेना हीत तें आकळेना ।

परम कठिण देहीं देहबुद्धि वळेना ॥ १३ ॥

उपरति मज रामीं जाहली पूर्णकामीं ।

सकळभ्रमविरामीं राम विश्रामधामीं ॥

घंडिघडि मन आतां रामरूपीं भरावें ।

रघुकुळटिळका रे आपुलेंसें करावें ॥ १४ ॥

जळचर जळवासी न्स्णती त्या जळासी ।

निशिदिन तुजपासीं चूकलों गूणरासी ॥

भुमिधर निगमांसी वर्णवेना जयासी ।

सकळभुवनवासी भेट दे रामदासीं ॥ १५ ॥