STORYMIRROR

Ashok Ingole

Tragedy

3  

Ashok Ingole

Tragedy

कोरोनाचा तो काळ

कोरोनाचा तो काळ

1 min
142

कोरोनाच्या उद्रेकाने जग असे काही हलवले

भल्याभल्यांनी आपले प्राण क्षणार्धात घालवले

अनेकांची नोकरी गेली धंदे पडले बंद

गाणे फिरणे खेळणे हे बंद पडले छंद

सुशिक्षितांनी घरी बसूनी केले अपुले काम

अशिक्षितांना प्रश्न पडला कुठे गाळावा घाम

गावाकडची शेती सोडून जे शहराकडे होते गेले

कोरोना ने नोकरी घालवून त्यांना गावाकडे नेले

शाळा बंद झाल्यामुळे मुले घरीच राहली

त्यांना घरी बघून पालकांची चिंता वाढली

ऑनलाइन शिक्षण पद्धतीने अभ्यास झाला सुरू

सर्वच प्रश्नांचे उत्तर देणारा मोबाईल झाला गुरु

रुग्णालयात बेड नव्हते चिंतेत होते आप्तजन

प्रत्येकाला वाटे यांना पुरेल काहो ऑक्सिजन

अशा या संभ्रमित वातावरणात सर्व जगत होते

कोरोना बाधित रुग्ण मात्र मृत्यूची झुंजत होते

त्रिसूत्री चे पालन करून सर्वांनी धैर्य दाखविले

संक्रमणाची साखळी तोडून कोरोनाला पळविले


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy