खरं प्रेम

भेट आपली संपली तरी

नातं आपल संपणार नाही

मनाच्या अथांग सागरात

तु कधी हरवणार नाही

वाटतं नाही जावे सोडून तुला

पण जरा त्यालाही कारण आहे

तुझ्याशिवाय सुखी राहणे

जरा अवघडच जाणार आहे

तुझ्या मुक्या भावनांना

जपून ठेवणार आहे मी

काळजाच्या तुकड्यांना

तुटू देणार ना कधी मी

प्राण नको मला तुझा

फक्त तुझा जीव लाव मला

प्रेम विसरण्याची फक्त

हीच अप्रतिम आहे कला

सांजवेळी कळत नकळत

आठवण तुझीच येणार

एकांतवेळी ओसरीत बसून

वाट तुझीच मी बघणार

तुला विसरणे अशक्य आहे

मग ओळखीचा प्रश्नच नाही

जेव्हा भेटशील मला तेव्हा

मध देईल प्रेमाची ग्वाही

माझ्या नयणात प्रत्येक वेळी

फक्त तुझेच अश्रू असणार

डोळे न बोलताच सख्या

तुला सर्व काही सांगणार

प्रेमात पराभव नसतो कधी

हक्क तुझाच फक्त असणार

शपथेवर प्रेम केल जात नाही

नेहमी तुच माझा असणार