कदर...?

अबोलीची सय सावली 

गंधित वारा ही सुगंधी

बेभान मनाची काहुरी

बहरास सांज ती दिवानी

कोवळ्या उन्हात झिरली

सावली मनास ना कळली

बेधूंद वाहिली तीरावरी

बंदीस्त उदायाची किरण ही

वेड्या त्या प्रित लाटेची 

सागरा कधी न कळली 

मनी वसे साथ जाणुनी 

जगावेगळी जगे प्रिती 

भास आभास सारे तुझ्यात 

आस प्रयास फक्त इथेच 

जगण मरण जाणिले तुलाच

श्वास विश्वास फक्त तुच 

बंदिस्त जाहली काहिली ती

बंद कवाडे मनाची समजूत 

भावनेच्या वेरूला गाळूनी 

जगण्याची सवय ती केली 

क्षण थांबला त्याच जागी 

सांज कोवळी जिथे ल्याली 

मनाने हरले त्याच क्षणी 

भावरंग उमटली त्या नभाळी 

सांज दुरावली काळजात ही

काहुरली ती काळजी कसली ??? 

लागे बंध जे तोडले जाणुनी 

भावनेची कदर तया कसली???