दुष्काळ
दुष्काळ
दुष्काळ
वायू जल अन्न साठा
देई सजीवा निसर्ग
फुल फळ नभ नग
भासे धरेवरी स्वर्ग
देई उदंड हातांनी
सृष्टी सजीवांस दान
कसा मानव हा स्वार्थी
त्याला कशाचे ना भान
कशी अफाट वाढली
धरेवरी जीवसृष्टी
घाव पडे झाडावर
तशी रुसली ही वृष्टी
हाव मानवी मनाची
करी निसर्ग प्रहार
शोध सुखाचा वाढता
होई निसर्ग संहार
चक्र दुष्काळाचे असे
फिरे बनून वलय
जाग वेळीच मानवा
बघ येईल प्रलय
जप निसर्ग वारसा
टाळ अकाली दुष्काळ
कर निसर्गाची सेवा
मग येईल सुकाळ