चिंतन...
चिंतन...
केविलवाणे रूप घेऊनि
फिरत राहिला अनवाणी
असे सोसले घाव ऋतूंचे
छेडत राहिला क्षणोक्षणी
थंड शहारा विना कापडी
झुंज कंटकी वाटेशी
रक्तरंजित अंगण सारा
उमेद नव्याने पाठीशी
नवे प्रयत्न नवीच आशा
आशेवरची नवीच प्रिती
अश्रूंनी भिजलेले डोळे
दरवेळी का नवीच नीति
अर्ध्यावरती झुंज सोडूनि
हार मानली बेचाऱ्याने
चूक आपली कुठे जाहली
विचार करावे का त्याने