भयावह त्या सावल्या

होती अबोध बालिका,

जाण, तिजला नव्हती !

हाती, टेडीला घेऊनी,

घरी,  परतत होती !!1

वासनेच्या,जंगलात,

सोकावले, ते लांडगे !

भक्ष्य जाळ्यात ओढण्या,

नराधम,लागे मागे !!2

  किती निष्पाप बालिका,

   तिचे,दिस खेळण्याचे !

   वासनांच्या,डोहातले

   खेळ, ते स्वैराचाराचे !!3

  भयावह,त्या सावल्या,

   भय, पाश आवळती !

  चाळे, ,छिपाक,छिचोरे,

 बळी,  बालिकांचे घेती !!4

रोज कितीतरी कळ्या,

इथे,कुस्करल्या जाती !

किती,एक निर्भयांची

अब्रु,पणाला लागती !!6

अँसीडाचा, करी मारा,

कुणी, पेट्रोल फेकती!

  निरागस, स्री देहाचे,

 धिंडवडे, ती काढती !!7

आता कसा ह़ो धरावा,

इथे, कुणाचा भरोसा !

नाते, संबंध  तुटले,

तोडी वासना, विश्वासा !!8

भाषा, करी, स्रीमुक्तीची ,

वृत्ती,  लाजवी सैताना !

आम्ही, सुधारलो म्हणे,

किती,  घोर  विटंबना !!9