अस्तित्व...
अस्तित्व...
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
डोईवरचा पदर असा हा खांद्यावर आला,
अन लांबसडक केसांचा कसा बाॅयकट झाला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
चोळीच्या बदली बघा हा शिवलेस आला,
हिल सॅंडलनेही चपलांना बाय बाय केला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
डोईवरचा फेटा जसा वाऱ्याने उडून गेला,
अन दाढी, मिशा, केसांचा गुंता वाढू लागला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
धोतर सोडून पायजमा घालून फिरु लागला,
आता तर थ्री फोर्थ आणि बरमोडाही आला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
मुलीच्या जागी मुलगाच किचन आवरु लागला,
आईच्या समोर हा बायकोची बाजू सावरु लागला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
हळूहळू साराच जमाना हा बदलून गेला,
आज जन्म दात्यांनाही विसरु लागला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...
झोपडीच्या जागी बंगला याने बांधला,
कळलेच नाही त्याचा वृध्दाश्रम कधी झाला.
काळही आमचे अस्तित्व मिटवून गेला...