अस्तित्व

अस्तित्व तुझे भु लोकी

कधी भासलेच नाही

श्रद्धा फक्त मनात

जाणीव कधी झालीच नाही //

दाखवून भय तुझे

लोक हित साधतात

उभारुनी मंदिरे तुझी

नवा व्यापार थाटतात //

दुध फळे भोग तुला

अर्पण हे करतात

भिकारी पायरीचे

पायापडून मागतात //

दान देउन लक्ष कोटीचे

पापे आपली लिपतात

लाच देउनच तुला

कर्मयोग साधतात //

ठावूक नसावी रुपे

बहुदा तुला येथील तुझी

जाती धर्म पंथात तु नांदे

रुपे तुझी किती किती ? //

तुझे उरुस तुझीच यात्रा

कामी पडते का तुझी मात्रा

नावाने तुझ्या हे सगळे 

गोर गरीब लूटतात //

आत्मी जर वास्तव्य तुझे

का तु ना भेटे कधी

स्वार्थाच्या या दुनियेत

तूच विसरला माणुसकी //

काय वाटते तुला हे पाहून

यांना कसे कळनार

प्रश्न अस्तित्वाचा तुझ्या 

तु कधी रे जागनार //