ડૉ.ગુલેરિયાનો એરબોમ્બ

ડૉ.ગુલેરીયા પોતાની લેબમાં ચિંતાતુર મુદ્રામાં બેઠા હતાં. છેલ્લા કેટલાય દિવસોથી એક વાયરસને હરાવવા માટે, એની સામેનો જંગ જીતવા માટે ડૉ.ગુલેરીયા પ્રયત્ન કરી રહ્યાં હતાં પણ એમાં એમને ઝાઝી સફળતા મળી ન હતી. એકાદ વર્ષ કરતાં વધારે સમયથી એક વાયરસે પૃથ્વી પર હાહાકાર મચાવી દીધો હતો. શ્વાસ અને હવાથી સંક્રમિત થતાં આ વાયરસ સામે દુનિયાભરના વૈજ્ઞાનિકોના હાથ હેઠા પડી ગયાં હતાં. આ વાયરસ પ્રતિપળ પોતાનું સ્વરુપ બદલતો રહેતો હતો. લોકો ટપોટપ મરી રહ્યાં હતાં. વાયરસ વિશે અનેક થિયેરીઓ પ્રચલિત થતી હતી પણ થોડાં સમયમાં વાઈરસ એ થિયેરી ખોટી પાડી દેતો. શરુઆતમાં એમ કહેતાં હતાં કે એ કોઈ બિમારીવાળાને પકડે છે, એના પર જ જીવલેણ હુમલો કરે છે. શરદી, ખાંસી અને તાવ એના લક્ષણો છે. તો કોઈ વળી કહેતું કે એક સામાન્ય ફ્લુ છે એને કાબુમાં લઈ શકાશે, પણ આજ પર્યંત આ વાયરસને કાબુમાં લઈ શકાયો ન હતો. કોઈ રસી, કોઈ દવા, કોઈ પરેજી કારગર સાબિત થઈ ન હોતી. એની સામેના તમામ શસ્ત્રો નિષ્ફળ નિવડ્યાં હતાં. એ સુપરસોનિકથી પણ વધુ તેજ ગતિએ ફેલાઈ ગયો હતો. દુનિયાની અડધાથી વધુ આબાદી એના ખપ્પરમાં હોમાઈ ગઈ હતી. એના પ્રચંડ અને વિકરાળ સ્વરૂપે જાણે પૃથ્વીને નાબુદ કરવાની નેમ લીધી હતી. ડૉ.ગુલેરિયાની ચિંતા અકારણ ન હતી કારણ કે ચારે તરફ મોતનું તાંડવ હતું. ડૉ.ગુલેરિયાનું ગાણિતિક મોડેલ એમ કહેતું હતું કે આગામી અડતાલીસ કલાકમાં એમના સહિત સમગ્ર માનવજાત નામશેષ થઈ જશે. એમની લેબ આમ તો અભેદ દિવાલ હતી. કોઈ વિષાણુ એમાં પ્રવેશવા સક્ષમ ન હતો. એ લેબ આમ તો સાત-આઠ એકરમાં ફેલાયેલી હતી પણ એમાં હવે ડૉ.ગુલેરિયા અને એમના વૈજ્ઞાનિક સાધનો સિવાય કંઈ બચ્યું ન હતું. ડૉ.ગુલેરિયાના અનુમાન અનુસાર પૃથ્વી પર જીવન નામશેષ થવાનું કાઉન્ટ ડાઉન શરુ થઈ ગયું હતું. સમય વિતતો જતો હતો. ડૉ.ગુલેરિયા છેલ્લા દસ મહિનાથી દિવસ-રાત એક કરી રહ્યાં હતાં પણ વાયરસને નાથવામાં એમને સહેજ પણ સફળતા મળી ન હતી.

બસ ડૉ.ગુલેરિયાની લેબ. સિવાય બીજે તો જીવન જાણે સમાપ્ત થઈ ગયું હતું. જે જીવતાં હતાં એ પણ જીવવાની આશા છોડી ચૂક્યાં હતાં. પ્રાણીજીવન સમાપ્ત થઈ ચૂક્યું હતું તો કયાંક સમાપ્ત થવાનાં આરે હતું. હવે કોઈને કોઈની પડી ન હોતી, પોતાની પડી ન હોતી તો બીજાની તો વાત શી કરવી ? પૃથ્વી પરના જીવન વિશે વિચારવાનો સમય ડૉ.ગુલેરિયા સિવાય કોઈના પાસે ન હતો. ભૌતિક સુખ સગવડો, આલિશાન મકાનો, વિશાળ હોસ્પિટલો, બાગ-બગીચા, હોટલો, ધર્મશાળાઓ, મંદિરો બધું સાબુત હતું. એક માત્ર પ્રાણ પૃથ્વી પરથી પ્રયાણ કરવાની તૈયારીમાં હતો. વાયરસ ડૉ.ગુલેરિયાની કેબિન સિવાય બધે ફરી વળ્યો હતો. વાયરસે ગુલેરિયાની લેબ પર એટેક કર્યા ન હતાં એવું ન હતું પણ ગુલેરિયા છેલ્લા દસ મહિનાથી એ કેબિનની બહાર જ ન હતાં નીકળ્યાં. ખાવું, પીવું, સૂવું, બેસવું, ઊઠવું, ન્હાવું-ધોવાની બધી સગવડ ત્યાં જ હતી. બહારની હવાને પણ ડૉ. ગુલેરિયાની કેબિનમાં પ્રવેશવાની છૂટ ન હતી.

ડૉ.ગુલેરિયાના ગાણિતિક મોડલે દસ મહિના પહેલા જ પૃથ્વીના વિનાશની તારીખ નકકી કરી નાંખી હતી. બરાબર એ દિવસને હવે ચોવીસ કલાકથી પણ ઓછો સમય બાકી રહ્યો હતો.

ડૉ.ગુલેરિયા હજી પણ વાયરસના ખાત્મા માટે કોઈ શોધ કરવામાં વ્યસ્ત હતાં. સમય ઓછો હતો તેમ છતાં ડૉ.ગુલેરીયાએ આશા છોડી ન હોતી. ઘડિયાળનો કાંટો ઝડપી દોડી રહ્યો હતો. જો કે હવે સમય ઝડપી દોડે કે ધીમો કોઈ એની દરકાર કરવાવાળું ન હતું સિવાય ડૉ.ગુલેરિયા.

ડૉ.ગુલેરિયા બને એટલી ત્વરાથી એમના પ્રયોગમાં ગુંથાયેલા હતાં. તે પૃથ્વી પરના જીવનના અંતિમ દિવસે પણ જીવન બચાવવાની પ્રવૃતિમાં વ્યસ્ત હતાં. એમના અત્યાર સુધીના પ્રયોગો નિષ્ફળ નિવડ્યાં હતાં એમ કહી ન શકાય પણ સફળ ન હોતાં થયાં. ડૉ.ગુલેરિયા એવા એરબોમ્બ બનાવવા માંગતાં હતાં કે જેને હવામાં છોડતાંની સાથે જ વાયરસ નેસ્ટ નાબુદ થઈ જાય જેથી કરીને પૃથ્વી પરના જીવનને નવજીવન મળે. ડૉ.ગુલેરિયા મશગૂલ હતાં એમના પ્રયોગમાં. એ અંતિમ ક્ષણ સુધી પ્રયત્ન કરવામાં વિશ્વાસ કરતાં હતાં. ચમત્કાર ગમે ત્યારે થઈ શકે એ પછી જીવનની અંતિમ ક્ષણ કેમ ન હોય ?

અને ખરેખર ચમત્કાર થયો. ડૉ.ગુલેરિયા સફળ થયાં. એરબોબ્મ એના છેલ્લા પ્રયોગશાળા પરીક્ષણમાં પાસ થયો. ડૉ.ગુલેરિયાના હર્ષનો કોઈ પાર ન હતો. અલબત્ત ત્યાં તેમના સિવાય એ સિદ્ધિની ઉજવણી કરનાર કોઈ ન હતું. અને એટલો સમય પણ કયાં હતો. હજુ છએક કલાક બાકી હતાં. વાયરસ કે જે હવાનું રૂપ લઈ ચૂક્યો હતો એ ડૉ.ગુલેરિયાની કેબિન સિવાય પૃથ્વી પર સર્વત્ર વ્યાપ્ત હતો. ડૉ.ગુલેરિયાએ કોમ્પ્યુટર પર કોઈ અટપટી ગણતરી કરી. એરબોબ્બ બનાવવાનું શરુ કર્યું. થોડીક જ મિનિટોમાં એમણે દસેક એરબોબ્બ બનાવી લીધા. ઊભા થઈ વિજય સૂચક સ્મિત કર્યુ.

ડૉ.ગુલેરિયા તરત જ એમની ખાસ પ્રકારની વાયરસરોધક કીટ પહેરી તૈયાર થયા. છેલ્લા દસ માસથી એમની અભેદ સુરક્ષા કવચવાળી કેબિનમાંથી બહાર આવ્યાં.

તરત જ એક પછી એક એરબોમ્બને હવામાં છોડવા શરુ કર્યા. ગણતરીની મિનિટોમાં એ એરબોમ્બે હવામાંથી વાયરસનો ખાતમો બોલાવાનું શરૂ કર્યુ. જ્યાં જ્યાં જીવન ઘબકતું હતું તે જીવિત પ્રાણીના શ્વાસોશ્વાસમાં આ એરબોમ્બવાળી હવા દાખલ થઈ. એમના શરીરમાં જીવલેણ વાયરસ નિષ્ક્રીય થઈ ગયો. દસ એરબોમ્બે પૃથ્વીના પચાસ ટકાથી વધુભાગને ત્રણેક કલાકમાં કવર કરી લીધો.

પૃથ્વીના વિનાશની 48 મિનિટ પહેલા ડૉ.ગુલેરિયાના રક્ષાકવચ એરબોમ્બે પૃથ્વી પરના જીવનને નષ્ટ થતું બચાવી લીધું.