વૃદ્ધત્વની વેદના

જે આંગળી પકડી મને ઘરડાંઘર મોકલે છે, 

એ આંગળી પકડી તને ચાલતાં શીખવ્યું હતું. 

જે હાથ નિર્દયતાથી મને જાકારો દઈ રહ્યાં છે,

એ હાથોને જોડી તને મેં વંદતા શીખવ્યું હતું. 

જે મુખથી રોષે મને તું ચૂપ રહેવા કહે છે, 

એ મુખમાં શબ્દો મૂકી બોલતાં શીખવ્યું હતું.

જે હ્રદય મારી લાચારીને અવગણી રહ્યું છે,

એ હદયને પ્રેમતાલે મેં ધબકતાં શીખવ્યું હતું. 

જે મનથી મારા મોતની રાહ તું જોઈ રહ્યો છે,

એ મનને જીવંતતાથી મેં જીવતાં શીખવ્યું હતું.