વાલમને કોઈ કહે !

વાલમને કોઈ કહે

પનઘટ પર સંતાતો ન ફરે,

ટોણો ટોકી વગાડીને કે’જો

'નફ્ફટ' મારે નયને ચડે,

નખરાં નિત-નવા 'એ' છેડે.

'ઘુંઘટ' સાચવું ત્યાં 'પાલવડો' ઊડે,

મંજરિશી મનડાંની આ ચાહને,

નાહક, 'નીડ’મા શીદને છેડે ?

ફાગણિયે આમ લપાતો ન ફરે

ફાગ અજવાળીએ આવી ખેલે,

રાતોનું પરભાત કોઈ તો જકડે,

વાલમ મુ'ને હૈયે નડે,

વાલમને કોઈ કહે

પનઘટ પર હવે તો મળે.

~X~

શબ્દ સૂચિ :- (મંજરિ – કોમળ ફૂલની કળીઓનું લૂમખું) (નીડ- પંખીનો માળો,અત્રે આતમનો માળો એટલે ‘દિલ’)