તમારા માટે

તમારા માટે યુગોથી કોણ જાણે કેમ,

આટ આટલો વહે છે મારે હૈયે પ્રેમ,

તર્ક શકે સમજી ના, બુદ્ધિ પંગુ જેમ,

ઉકેલી શકે તમારા રહસ્યને કેમ !

મારે માટે ઊગી ગયું દિવાળી પ્રભાત,

અંધારું ટળી ગયું ને ધન્ય થઈ જાત;

જ્યારથી તમારો મને થયો છે મેળાપ,

ચિંતાની ચિતા થઈ છે, ટળી ગયા તાપ.

તમારી જ આજુબાજુ મનડું ભમે,

તમારાં જ ચરણોમાં રંગમાં રમે;

તમારા વિના ન ક્યાંયે પ્રાણને આરામ,

તમારા વિના કાંઈ ના જીવનમાં કામ.

વહી જાય ઝરણાં આ જંગલના જેમ,

જીવન મારું આ વહે મુક્ત બની તેમ;

તમારી આરાધનાના આનંદમાં ન્હાય,

પૂજાફૂલ થઈ થઈ વાણી રોજ ગાય.

‘પાગલ’ શો પ્રાણ ભલે ધન્યતા ન્હાય,

જીવન આખુંયે ભલે ઉત્સવ શું થાય;

તમારા વિના રહે ના અંતરમાં કોય,

તમારી જ પાસે મારું કૈવલ્ય છો હોય !