શ્યામ કહું કે કૃષ્ણ

શ્યામ રે સંતાયો મારો 

મથુરાની વાટે..

બહુ રે ના તરસાવો હવે..

હૃદયની તરસને,

શ્યામ રે સંતાયો મારો,

શોધુ રે ક્યાં એને એકલતાની વાટે,

થાકી છે આંખો મારી ઢળતી આ રાતે,

ઘેલુ થયું છે મન,

યશોદાના લાલમાં,

બહુ રે ના તરસાવો હવે..

હૃદયની તરસને,

શ્યામ રે સંતાયો મારો,

ગોકુળની ઘેલી ગોપી સાદ કરે છે,

આકુળ વ્યાકુળ થઈને શ્વાસ ભરે છે,

આવીજા આજ મારી,

મનની એ બાનમાં,

બહુ રે ના તરસાવો હવે..

હૃદયની તરસને,

શ્યામ રે સંતાયો મારો,

ગીતાને ગાઈ એણે માનવ્ય કાજે,

જાગી છે માનવ હૈયે વીરતા આજે,

જીવન પૂર્યું જગતમાં..

ખાલી ખોળિયામાં,

બહુ રે ના તરસાવો હવે..

હૃદયની તરસને,

શ્યામ રે સંતાયો મારો.