શ્વાસના વેપારી
શ્વાસના વેપારી
આ શ્વાસના વેપારી !
સઘળું વેચવા નીકળ્યા
શ્વાસ પણ ન છોડ્યા !
પ્રાણવાયુના પરપોટા ફૂટે, જ્યમ ધાણી
કૂણાં ફૂલડાં ય ના છોડ્યા
આ શ્વાસના વેપારી....
જીવનની બધી કતારમાં કાયમ ઊભા રહ્યા,
બસ એક લોહીની કતારમાં ય ના છોડ્યા
મસમોટી ઇમારતો ચણાવી ને કરી રોશની
અમારી આંખોના અજવાળા ય ના છોડ્યા
આ શ્વાસના વેપારી....
ઔષધાલય ઊભરાય, બહાર ટગર ટગર આંખો ચક્કર ખાય
તમે વિશ્વાસે ય ના છોડ્યા....
આ શ્વાસના વેપારી...
મુદ્દત પતી હવે શ્વાસની, જવા દો હવે અહીંથી
હજુ અહીંયા ય રાહ જોવાની ?
આ જીવને તે કેટલી ઉપાધિ !
હમણાં આવશે વારો પછી જીવને નિરાંત...
આ શ્વાસના વેપારી....
હવે છેલ્લો વિસામો થઈ જાય પછી
આ પૃથ્વી પર પાછા નથી આવવું...
ભઠ્ઠીઓ બધી ઓગળવા માંડી ...
પણ તમે પાછા ના પડ્યા...
આટલા બધા પોટલાં ઉપાધિ તણા
એક શ્વાસ માટે ?
કમાવા દો એ લોકોને, જેમણે શ્વાસના નામે જીત મેળવી છે.
પ્રજાને ગુમરાહ કરી છે.
હવે આવશે શોગિયા મોઢા કરીને ફરીથી
પાછા પ્રજાને મૂરખ બનાવવા
આ શ્વાસના વેપારી....
એકવાર પૂછજો પેલા ડોક્ટર્સને,
કેવી પારાવાર વેદનામાંથી નીચોવાયા છે ?
કેવા વલોવાયા છે !
એમાંની એક પણ લાગણી પેલા શ્વાસના
વેપારીઓને થઈ હશે !
એમનું મગજ કેવું વિહવળ થઈ ગયું હશે !
એ શું વિચારતા હશે !
ડોક્ટર હોવા છતાં આટલી બધી લાચારી ભોગવી ?
કોના વાંકે ?
ખૂટેલા શ્વાસ માટે જવાબદાર કોણ ?