રાધે કૃષ્ણ
રાધે કૃષ્ણ
ક્રિષ્ન છોડે રાધાને, તો એ સૌને તરત દેખાય,
રાધા એજ છોડયા હોય કૃષ્ણને,
એવું માની કેમ ન શકાય ?
વિરહ એ રાધાનો, ક્રિષ્ન માટેનો પ્રેમ જો કહેવાય
તો કાનાને તો કોક પૂછો કે,
તારી આંખોમાં આ શું ડોકાય ?
મહાન તો બન્ને હતા, ને રહેશે અનંત સુધી,
પણ રણછોડને, રાધા-છોડના આરોપમાંથી,
મુક્ત કેમ ન કરી શકાય ?
કોને ખબર ક્રિષ્ન એ છેવટ સુધી,
રાધાને પામવાના પ્રયત્ન કર્યા નહીં હોય,
ક્યારેક તો રાધાજીને પણ આરોપોના,
પાંજરામાં મૂકી કેમ ન શકાય ?
>
કેટલું મનોમંથન એ,
પુરુષોત્તમની અંદર વલોવાય,
છતાં મુખ પર એના તો સદાય,
સ્મિત જ રમતું કેમ દેખાય ?
વિરોધાભાસોની વચ્ચે રહીને પણ
સ્થિતપ્રજ્ઞતા જળવાય,
તો જવાબદારીઓ નિભાવીને પણ,
આનંદ કેમ રાખી ન શકાય ?
બંસરીના સુર રેલાવતા,
જો ધર્મયુદ્ધ પણ કરી જવાય
તો હરણ રૂક્ષ્મણીનું કરી,
લાજ દ્રૌપદીની, કેમ બચાવી ન શકાય ?
અવતાર ધરીને ધારેલું,
ખુદ એનું પણ ક્યારેક ન થાય
તો 'નિપુર્ણ' તને પણ જે મળ્યું છે,
એને વ્હાલું કેમ ન કરી શકાય ?