પ્રેમવર્ષા

'કાગડોળે વાટડી જોવે માણું, હાવેય અધીરા કેવા !

ઝીણી આંખ્યે મોરલાં, નભ ભણી જોઈ તરસે એવા,

આભે વાદળ ગરજે કડાકે, જો ને ઝૂંડમાં ઘેરાયા કેવા !

ઘણા દૂર, કાળા ડિબાંગ જાણે મોટા-મોટા જાંબુડા જેવા,

પૂછે વરસાદી ટીપાં, કેમ અમે આટલા મોંઘા ને કોનાં જેવા ?

કહે કવિ, ખેડૂતનાં પહેલાં દીકરા ને એક ઘડીનાં શ્વાસ જેવા,

કાળઝાળ આ ગરમીને માથે વરસાદી છાંટા ટાઢક જેવા.'