પ્રેમથી પાગલ

રાખ થાય સઘળું એ પહેલાં તું થોડું થોડું ફરવાનું રાખ,

ચાર દીવાલો વચ્ચેથી થોડું રોજ બહાર નીકળવાનું રાખ !

ભીતરનું પંખી પાંખો ફફડાવીને તરફડીને તડપે એ પહેલાં,

પિંજરને તોડીને ખુલ્લા આકાશમાં મુક્ત થઈ ઉડવાનું રાખ !

આ જ લાકડામાં થશે ખાખ, ખુમારી ને ખેલદિલી બધી અહીંજ,

તેથી હર એક પળને સૌ સાથે વહેંચીને વ્હાલથી જીવવાનું રાખ !

હાથમાંથી સરકે રેત ઝડપી એમ સરકી રહ્યો જોને સમય આ,

રોજ નવું જીવન સમજી સમય સાથે કદમ મિલાવવાનું રાખ !

ઝાકળ,ઝાંઝવા ને મૃગજળની અટકળ જેવી આ ફાની દુનિયા,

હમણાં વરસતો હોય વરસાદ તો હમણાંજ પલળવાનું રાખ !

"પરમ" તો આ રહ્યો ઉપલબ્ધ સદા તારી આસપાસ ચારેકોર,

તુય મારી જેમ જ પ્રત્યેક પલમાં પ્રેમથી "પાગલ" થવાનું રાખ !