પ્રેમની બે પળ

કેટલી પહેલીઓ સુલઝાવશો આ નજરોની રમતથી,

કશુંક ગુંચવાઈ જાય છે ભરેલી તિજોરીમાં.

બેચેની છવાય છે અંતરના ઉંડાણના કૂવામાં,

ના મુંઝાય જાય આહત આ પ્રેમના પળની.

મઝવેલી ધારદાર પળ રાહ જુએ છે બજારમાં,

વિખરાયેલી ગલીઓમાં વેચાય છે આંખની પ્રિતી.

એટલું પણ ના વહેવા દો આ સમયના ધોધ ને કે,

ખડિયામાં પડેલી શાહી કલમથી જ નારાજ થઈ જાય.

મહેકતું નજરાણું પણ અજીબ લાગે છે આ મહેલમાં,

ગુલાબનાં છોડ પણ મુઝાંયને નારાજ છે આપણાથી.

રંગબેરંગી ભાતોની કલાકૃતિ પણ પૂછે છે હવે મને,

આ કોનાં નામની રચાય ને ઉભી છે તું આ હાથમાં.

લાલ કલરની પડછાયનો રંગ ફિક્કો લાગે છે હવે,

છટકાવો એમાં થોડી પ્રેમનાં મિલનની રાતોની યાદ.