પીળાં પર્ણ

ન પીળાં પર્ણ ડાળે હો, તો કૂંપળને નજર લાગે,

હવે કૂંપળ સુખી થાજે, પાન ખરતા દુઆ માંગે.

સ્નેહ જે બાળને આપો, વડીલો પણ જતન માંગે,

છે ઘડપણ બાળપણ જેવું, રોજ ઇચ્છા નવી જાગે.

હોય સમજણ ઘણીયે છતાં, મન તો બાળક થવા લાગે,

વડીલો બાળ થઈ તમ પાસે, થોડાં લાડ પણ માંગે.

તમે છો જો મુદ્દલ એની, તો વ્યાજ વ્હાલું વઘુ લાગે,

તમારા બાળકોમાં વડીલોને, પોતાનું બાળપણ લાગે.

સાચવી લો સમય એનો, લીલાશે મન ઘણું ભાગે,

વડીલો પાન ખરતું છે, કૂંપળ જોઈ જીવંત લાગે.