પાછું વળીને જોતાં

ક્યારેક હું દિલના પેલા ખૂણામાં સરી જાઉં છું,

અને ત્યાંં  મારાં માતા-પિતાને મળી લઉંં છું.

 

હવા છે, ત્યાં ઉજાસ છે, હેતની અનોખી મીઠી આશ છે,

પેટ ભરીને વાતોનો અવકાશ છે !

 

દરિયાનાં ઘૂઘવતાં મોજાં સમાન વ્હાલ છે,

જૂની યાદો ફરી તાજી કરવાની દરખાસ્ત છે !

 

તો પછી શું નથી ત્યાં ?

ત્યાં ડર નથી, વેર નથી, પાસા ફેંકવાનો ખેલ નથી !

આર નથી, પાર નથી, કોઈ સગપણનો ભાર નથી.

 

કોણ જાણે કેમ, તેમની હાજરી ફરી-ફરીને તપાસું છું,

વીતતાં વર્ષોની સાથે એ ખૂણે હું હવે વધારે જાઉં છું !