નામ દઈ બેઠાં

નસીબની જ રમત હતી શું,

જે હાથમાં નથી, એને પ્રેમ કરી બેઠાં,

હાથવગાં હતાં, એની સાથે જીવન જોડી બેઠાં !

હૈયામાં, એક મૂર્તિ પ્રેમની, કોતરી બેઠાં,

હાથમાં મહેંદી, બીજા નામની દોરી બેઠાં !

કુદરતની કરામતને, ઉપહાર માની બેઠાં,

જિંદગીનો એક છેલ્લો, દાવ રમી બેઠાં !

છળ કપટને, સનાતન સત્ય માની બેઠાં,

પડછાયાં પર, આંધળો વિશ્વાસ કરી બેઠાં !

લાગણીનાં આ ખોટનાં, વ્યાપાર ધંધાને,

ભૂલથી, 'ચાહત' નું, નામ દઈ બેઠાં !