મારે એક કવિતા લખવી છે

હું નથી શંકર કે પુનિત હિમાલય

પણ ઊર્મિ ગંગાને મસ્તકે ઝીલવી છે

મારે એક કવિતા લખવી છે

સૃષ્ટિ સરજનહારની અજબ બલિહારી છે

લઈ સપનો રોજ સવારે સૂરજ આવે છે

પા પા પગલીઓ ભૂલકાંઓ દોડી માંડે છે 

મારે એક કવિતા લખવી છે

ધવલ  ચાંદની સંગે સાગર ઘૂઘવે છે

હાથમાં હાથ પરોવી યુવાની મલકે છે

મન મોજાંને શબ્દ ચાંદની ઝીલવી છે

મારે એક કવિતા લખવી છે

મધ દરિયે  ચક્રવાતો  જાગે  છે

મહા તાંડવ સંગ પ્રકૃતિ નાચે   છે

કલમને મધ્ય રાત્રીએ સપનાં આવે છે

મારે એક કવિતા લખવી છે

સુમન ને સાજન વસંત વાયરે ઝૂમે છે

કામદેવ પુષ્પે પુષ્પે હસી મલકે  છે

ભીંની ભીંની લાગણીઓ હ્ર્દયે ઝીલવી છે

મારે એક કવિતા લખવી છે

એક વાતને શતશત પ્રજ્ઞા જ્વાલા છે 

શબ્દો યુગો યુગોથી વહેતી ધારા  છે

કંઈક ગેબી અવાજો ચિત્ત કંદરાએ ઝીલવા છે

મારે એક કવિતા લખવી છે(૨)