લઈને આવે...
લઈને આવે...
પવન ફૂલની તાજગી લઈને આવે,
ગગનની નવી બાતમી લઈને આવે.
ઘણાં ઘાવ છે માનવીના હૃદયમાં,
લખીને ગઝલ સાદગી લઈને આવે.
નિરાશા હમેશાં મળે માનવીને,
છતાં આશ એ પારકી લઈને આવે.
સદા લાગણીની રજૂઆત કરવા,
હજી એ નવી શાયરી લઈને આવે.
ને મનથી થયો માનવી સાવ નબળો,
હવે તન મહીં માંદગી લઈને આવે.
ને વીતી ગઈ જે ક્ષણો એ સમયમાં,
સમય એ ક્ષણોની છબી લઈને આવે.
ભરોસો નથી આજ માનવ ઉપર પણ,
ગમે તે ક્ષણે એ છરી લઈને આવે.