કસોટી

સમુંદરના મોજા જઈ અફળાય કિનારે...

ભીની રેતીની લાગણીની કસોટી થાય...

પેલા ઘનઘોર વાદળ મહીથી અમૃત વરસે..

ધરાના સ્નેહની ભીનાશની કસોટી થાય..

સરિતાના કિનારા સાથે સામે જ નીરખે ...

મિલન ન થાય પણ આંખના અશ્રુની કસોટી થાય...

માનવ કે દેવ સહુ સામાન્ય બની રહે...

પ્રેમની કસોટી હરકોઈની થાય...

કિશનજીની બંસીના મધુર એ સૂરે...

રાધાજીની સમતા કેરી કસોટી થાય...