કરે છે

દૂર બેઠું કોઈ મુજને તાક્યા કરે છે,

ન જડે પંથ, ને ચરણ ચાલ્યા કરે છે,

ચંચળ આ મનડું માને છે ક્યાં હવે મારું ?

જ્યાં નથી મળવાનું, ત્યાં જ માંગ્યા કરે છે,

ઘાવ ભીતરનાં સળવળ્યાં કરે કાયમ, 

સરે અશ્રુઓ, ને આ નયનો થાક્યા કરે છે,

જિંદગી સોંપવામાં થઈ દશા ભૂંડી મારી,

હું નથી ફાવ્યો, ને એ સતત ફાવ્યા કરે છે,

જમાનાની નજરોથી ખૂબ શીખ્યો છું 'વીજ', 

અહીંયા ખુદના જ ખુદને કાપ્યા કરે છે.