જિંદગી

જિંદગી ફૂલ જેવી સુંદર તો,

ક્યારેક કાંટા જેવી કઠિન છે;

ચડાવ-ઉતારથી સજ્જ આ જિંદગી,

સુખનો સાગર ને દુઃખનો દરિયો છે.

જિંદગી રૂપી અંતરંગી રંગમંચના,

આપણે સૌ કલાકાર છીએ;

ચિત્ર-વિચિત્ર પાત્રો ભજવી,

સૌનું મનોરંજન કરીએ છીએ.

ક્યાંક સંબંધોની માયાજાળ તો,

ક્યાંક વ્યવહારોના ચક્રવ્યૂહ છે;

આ બધું સાચવતો પાંગળો માનવી,

સાચે જ કેટલો મજબૂર છે !

જીવનમાં મળે છે એનું મહત્ત્વ નથી,

ન મળ્યાનું દુઃખ અપાર છે;

અસંતોષી મનની જીજીવિશાનો ,

હૈયે કબજો ભારોભાર છે.

મદ, માયાથી મદમસ્ત માનવી,

આજ ઈશ્વરને ભૂલ્યો છે;

ક્યારેક તો ઈશ્વરની ગોદમાં ઝૂલશું,

એ સત્યનું ભાન તે ભૂલ્યો છે.

સ્વાર્થ અંગે જીવ્યા તો શું જીવ્યા,

નિઃસ્વાર્થપણે પરોપકાર કરવું જિંદગી છે;

જિંદગીનું ગૂઢ રહસ્ય પામનાર સુખી છે,

એ પામવા જતાં કાંટાળી કેડીની જાજમ નક્કી છે.

જિંદગી શું છે એ માણવાની મજા અનેરી છે,

એના સર્જનહારને ભૂલવા એ મોટી મૂર્ખામી છે;

સમજદારને તો "જિંદગી"શબ્દ જ કાફી છે,

અણસમજુ માટે તો બધું બાકી જ બાકી છે.