જેની ઉપર માખી બેસે મીઠો માણસ

જેની ઉપર માખી બેસે મીઠો માણસ,

એવો મેં ને તમે સતત છે દીઠો માણસ.

ધારે એ તો કરી શકે બે મત નથી,

પુરુષાર્થનો ભાગ્યવાન એ લીટો માણસ.

પ્રેમ પીડને રસ્તે છે આવન જાવન,

એ રીતે એ બની ગયો રીઢો માણસ.

નમી શકેને ખમી શકે એ ઘાવ ઘણા,

વાપરતો રહે વહાલપનો વીટો માણસ.

તકેદારીની બાબતમાં ઢીલો જ રહ્યો.

ગમ ખાતો ખામોશી રહે પીતો માણસ.

સરનામું છે 'રશ્મિ'નું આ આખું નગર,

ચોક્કસ એય હશે હજી જીવતો માણસ.