હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

એ છે લજામણી તણા પાંદડા 

અડકો તો કરમાઈ જાય,

ફરી હતા એવા થઈ જાય 

હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

મારે પારીજાત એ માટે થાવું પડે,

ચંપાના ફૂલડા સુંઘવા પડે,

સ્ત્રીનો દ્રોહ અને એની ઘૃણા,

વેદના અફાટ એ સહન કરે,

છતા એને દુઃખ નથી,

નથી એનો કોઈ દેશીહિસાબ,

 હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

એમની દુઃખભરી ચીસોની

પોતાના જ ઝરણાંમાં,

આંસુઓની નાવ મુકી

"હું" હોવાનું એને સુખ નથી,

 હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

નથી એ મદારીના ખેલનો અંશ,

કે નથી કોઈ નાટકના પાત્રનો અંશ,

નથી કોઈના દિલડાની ભક્તિ,

કે નથી માત્ર એક શૃંગારરસ,

હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !

 સ્ત્રી એ સ્ત્રી છે,

 હું સ્ત્રીનો પરીચય આપું કેમ !