દરવાન !
દરવાન !
એ રાજાના રાજમાં, છે પાગલ દરવાન
જે પણ આવે રાજમાં, સૌને આપે માન !
એ પછી ગરીબ હો, કે હોવે ધનવાન
સમજે સૌ કોઈ ખાસને, સૌ છે ઈન્સાન,
આવ્યો એક ફકીરને, મુખમાં હતું હરિ નામ
જે કોઈ નજરે ચઢે, તેને કહે જય-રામ,
મુખમાં રામ હાથે છૂરી, ને કરે કામ તમામ !
છતાં, તેની વાણી પર, લૂંટાઈ રહ્યું છે ગામ ?
દરવાને દેખી દશા, રાજાને કરી જાણ
રાજા પણ સાવધ થયો, આપ છો’ને દરવાન ?
દરવાને દેખાડ્યું દ્રશ્ય, તેને રાજા કરે સલામ !
પકડ્યો પછી ફકીરને, દંડ દીધો સરેઆમ,
એ દરવાનના કાર્યથી, વધી રાજ્યની શાન
છે રાજાના રાજ્ય માં, એ પાગલ દરવાન ?
