મનમોજી

આવે સૂરજ બાફ બની

વાદળે હું શાને જાઉં ?

મારે થઈ જઈ બુંદ પરમના

પરપોટે જ છે પૂરાવવું,

કાળા-ઘેરા વાદળ લઈ

એ કહી રહ્યો છે આવું-આવું ?

મારે મનના મહોલ્લે જઈ

કંઈ મધુરું ગીત ગાવું,

મોર કરે ટહુકાને નાચે

દેડકાં કરતાં ડ્રાઉં-ડ્રાઉં !

સાંભળી સૌને વિચારું છું

હું આની સંગે કેમ થાઉં ?

ઝાડ લીલેરા, મહેકે માટી

ને કૂંપળ પૂછે હું ડોકાવું ?

એય અવનવી પ્રકૃતિ

તારે પાસ નવિન હું શું લાવું ?

ડેમ છલકયાં નદીઓ વહીને

હું ખાબોચિયા ગોતવા જાઉં !

લાવને ગ્રીલની જેલ તોડી

હું પણ વરસાદે થોડો નહાવું.