"ભક્તિ "
"ભક્તિ "
ઓ ઈશ્વર!
મહાન વિભૂતિ તારી હોય જે ;
તેનાથી સર્જાયું તારું દિવ્ય પ્રેમળ રુપ !
એ પૂજ્યની મેં કરી અનહદ આરાધના ;
ને મળ્યું મુજને જીવંત જીવનનું સુગંધી ધુપ !
તારી એજ કૃપાથી કર્યું કર્મ મેં મારું;
ને રહ્યો સદા મુજ સંગે પડછાયો તારો !
જ્યાં કોઈ ન હોય મારી સાથે ;
ત્યાં તૂજ નજર સમક્ષ ને થયો તું મારો !
તારી આ વિશાળ સૃષ્ટિમાં મને;
ક્યાંક ને ક્યાંક તો ભેટ તારી મળતી રહી!
આજ તારા વિશ્વાસ સાથે;
'તારી' ને 'મારી' કહાણી આખા જગને મેં કહી!
છતાં કેમ, કેમ ન જાણે ? ;
કહી 'પાગલ' મુજને ન ગણકારે કોઈ !
તારી લીલા તો તૂજ જાણે ;
હું ભાગ્યશાળી! તારા ઐશ્વર્યને મારી દ્રષ્ટિએ જોઈ!
આજે પણ છલકાય છે નયનના સમંદરમાં ;
એજ અશ્ક પણ હવે તારા માટે !
મારા સ્વપ્નમાં તે ખુદ આવીને;
લુછ્યા તે અશ્ક ને બન્યું એ રક્ષણ મારા માટે !
હવે તો રોજે રોજની મારી ભાવભીની સવાર મધુર;
સૌથી નોખી નોખી !
તેજસ્વિતા-કર્મનિષ્ઠા-ભાવસભરતાથી છલોછલ;
"સ્વપ્નીલ"ની “ભક્તિ“ તો અનોખી અનોખી!