બે મુક્તક

(1)

હાથ ના આવે કશું તો જીવ શાને બાળીયે

કાલ થાશે કૈંક સારું આશ એવી રાખીએ

વસવસાને સાચવીને રાખવાનો ક્યાં સુધી

થઈ જશે હળવું હૃદય જો આંસુ થોડા સારીયે

જ્યાં કદી આદર નહીં ત્યાં આપણું શું કામ છે

આવકારો ભાવથી આપે કદમ ઉપાડયે

(2)

આજ કાગળ ને કલમ લઈ જિંદગી છે દોરવી

વ્યસ્તતાની વાડમાંથી મોજ મનની ચોરવી

કેદ તો પાષાણની તોડી શકું કૂંપળ બની

લાગણીની કેદમાં છું, કેમ તેને તોડવી

હોય જો કોઈ વ્યસન પળવારમાં છોડી શકું

પણ હૃદયની ઉર્મિઓને કેમ મારે છોડવી